کاشت مو FUT
که تعدادی از موها به صورت تک شاخه ، تعدادی به صورت دو شاخه ،تعدادی به صورت سه شاخه و بعضا تعدادی نیز به صورت چهار شاخه از
پوست خارج شده اند . به هر یک از این دسته های یک تا چهار تای گرافت گفته میشود . یعنی هر گرافت عبارتست از یک یا چند پیاز مو که ساقه ی
انها از یک نقطه از پوست خارج شده اند. برای بدست اوردن تعداد تار مو بایستی تعداد گرافت را بسته به چگونگی توزیع انها در پوست سر
بحث بر سر میزان زنده ماندن گرافتها در روش FIT (FUE) نسبت به روش FUT همچنان ادامه دارد
. بعضی بر این عقیده اند که چون در روش FIT میزان بافت احاطه کنندۀ گرافتها کمتر است بنابراین درصد بقای آنها کاهش می یابد.
این گرافتها بسیار مستعد خشک شدن هستند که این یکی از عوامل اصلی زنده نماندن گرافتها به شمار میرود.
دلیل این امر نیز کشش وارد شده به گرافتها در حین جدا نمودن
آنها از بافت پشت سر است. دستکاری بیشتر گرافتها در حین کشیدن و جدا نمودن آنها از سایر عوامل افزایش آسیب به گرافت و کاهش درصد بقای آنها به شمار
می رود.ایجاد جوشگاه زخم (اسکار) در ناحیۀ دهنده
در اعداد 3/2 ، 4/2 و یا 5/2 ضرب نمود . این عدد را پزشک متخصص جراح پیوند مو مشخص می کند . مثلا وقتی گفته میشود
برای یک بیمار 2000 گرافت کاشت شده یعنی بین 4600 تا 5000 تار مو برای وی پیوند شده است.
حدود ده سال پیش کاربرد FIT (FUE) بعنوان روش جایگزین در مقابل متد برداشت نواری (FUT) از ناحیۀ پشت سر مطرح گردید
. درحقیقت تعداد زیادی از
T گرافتهای مو بصورت
تک تک از نواحی دهنده
واقع در مناطقی از پشت سر و اطراف گوشها برداشت می گردند. اخیراً با ارائۀ انواع دستگاهها برای استفاده در متد FIT میزان علاقمندی به استفاده از
رای این که تنها با روش جراحیFUT ، تار موی زیادی کاشته شود لازم است کاشت مو نوار پهنی ( به عرض 1.5 تا 2.5 سانتی متر ) از پشت سر فرد برداشته شود که عارضه آن رد زشتی است که تا آخر عمر باقی می ماند و باعث شرمندگی بیمار و عذاب وجدان پزشک می شود. از طرف دیگر اگر قرار باشد تنها با روش غیرجراحیFIT تار موی زیادی کاشته شود عارضه ای که فرد دچار آن می شود کم پشتی ناجور پشت سر است. متخصصین پوست و مو جهت حل این مشکل استفاده هم زمان از هردو روش (FUT+FIT) را توصیه می کنند.نواری (FUT) تبدیل شده است. مباحث زیادی در میان پزشکان، پرسنل و عموم جامعه و همچنین در تبلیغات و
شبکه های اینترنتی دربارۀ راندمان و ارزش این متد و مقایسۀ آن با روش FUT وجود دارد.
متأسفانه بسیاری از این ادعاها که شامل برتری روش FIT می باشند تا حد زیادی در ارتباط با مقاصد اقتصادی به منظور فروش بیشتر دستگاهها و وسایل مرتبط با این روش توسط شرکتهای ذینفع می باشد. درحقیقت روش FUT از بسیاری جهات از جمله ایجاد جوشگاه (اسکار)، میزان بقای گرافتها، درصد آسیب گرافتها، کیفیت گرافتها از لحاظ ساختمانی ، مدت زمان عمل، عوارض و حتی هزینۀ عمل نسبت به FIT برتری دارد.در این مقاله به بررسی مزایا و معایب هر دو روش می پردازیم تا بتوانیم نگاهی دقیق و منصفانه به آنها داشته باشیم.
روش برداشت نواری (FUT) باعث ایجاد اسکار (جای زخم) بصورت خطی می شود، درحالیکه پایه و اساس کاربرد روش FIT (FUE) اجتناب از ایجاد محل زخم بصورت خطی در پشت سر است. در بسیاری از موارد از روش FIT بعنوان روشی بدون برش جراحی، بدون بخیه، بدون خونریزی و بدون اسکار یاد می شود. نکتۀ مهم آن است که گرچه در روش FIT اسکار خطی ایجاد نمی شود ولی اسکارهای حلقوی متعددی بوجود می آید. واقعیت آن است که طول محل برش در روش FIT به مراتب بیشتر از روش برداشت نواری (FUT) خواهد بود. این مطلب زمانی کاملاً آشکار میشود که چون در متد FIT اکثراً از پانچهای یک میلیمتری برای برداشت گرافتها استفاده می شود محیط یک پانچ یک میلیمتری را در تعداد گرافتها ضرب نماییم. بعنوان مثال برای برداشت 1000 گرافت در مقایسه برای برداشت نواری (FUT) شامل 1000 گرافت در یک فرد با تراکم متوسط پشت سر که در هر سانتیمتر مربع دارای 80 گرافت می باشد درصورتیکه عرض نوار 1 سانتیمتر باشد طول آن 5/12 سانتیمتر خواهد بود از طرف دیگر برش در FIT نیز در زمان استفاده از پانچ وجود دارد وگرچه اسکار خطی ایجاد نمی شود ولی اسکارهای دایره ای شکل بصورت نقاط کم رنگ یا کاشت مو
پر رنگ هنگامیکه موها بسیار کوتاه شوند دیده می شود. تعدادی از طرفداران روش FIT اظهار میدارند که در این روش اعصاب و عروق آسیب نمی بینند. این ادعا واقعیت ندارد چرا که با ورود پانچ به داخل پوست، اعصاب، وریدها و شریانها بریده می شوند. البته میزان خونریزی در روش FIT گرچه وجود دارد ولی قابل توجه نیست. در متد FUT نیز اگر تکنیک برداشت نوار به درستی انجام پذیرد میزان خونریزی قابل توجه نخواهد بود.نکتۀ دیگر در روش FIT به خصوص زمانی که تعداد زیادی گرافت موردنیاز باشد اینکه موهای نواحی پشت سر بایستی کاملاً کوتاه شوند که این خود از سایر معایب FIT است درحالیکه در روش FUT میتوان موهای پشت سر را کاملاً کوتاه نکرد.
میزان بقای گرافت:
در روش FIT شانس قطع شدن گرافتها نسبت به روش نواری (FUT) به طور چشمگیری افزایش می یابد که این امر نیز به نوبۀ خود سبب رشد ضعیف
و یا عدم رشد گرافتها بر
اساس محل قطع شدن آنها می باشد. برعکس در روش FUT احتمال قطع شدن گرافتها حین برداشت نوار از پشت سر و نیز حین جدا نمودن گرافتها از نوار حداقل است. بخصوص در صورت استفاده از میکروسکوپ برای جداسازی گرافتها احتمال قطع شدگی
به 2% - 1% کاهش می یابد.گرافتهایی که با روش نواری (FUT) به دست می آیند دارای مقادیر بیشتری از بافت و چربی احاطه کننده بوده که این خود سبب کاهش احتمال کم آبی و خشک شدن و درنتیجه محافظت بیشتر از گرافت حین دستکاری برای کاشت آنها و نهایتاً افزایش شانس بقای آنها می گردد.
کاشت گرافتها:
بهترین و کاملترین گرافتهای جداسازی شده ممکن است در حین مرحلۀ کاشت دچار آسیب شده و رشد ننمایند. وارد آمدن ضربه و نیز خشک شدن گرافت از جمله عوامل شناخته شده ای هستند که ممکن است در دستان یک فرد بی تجربه و ناشی اتفاق افتاده و بر بقای گرافت تأثیر منفی داشته باشند.
هنگامی که گرافتها بصورت دستی کاشته میشوند تفاوتی میان تکنیک کاشت گرافتهای FUEبا FUT وجود ندارد . البته نگرانیهایی درباره اسیب پذیر تر بودن گرافتهای FUE نسبت به خشک شدن و دستکاری بیشتر انها به دلیل مشکلات سایز و ظاهر انها در حین کاشت وجود دارد.
هنگامی که گرافتهاکاشت مو توسط دستگاه و با مکانیسم پنوماتیک ( فشار هوا) کاشته میشوند ، ادعای سازندگان دستگاه بر این است که دستکاری کمتری در حین کاشت اتفاق میافتد. بعضی از جراحان پیوند مو که با این دستگاهها کار کرده اند معتقدند این ادعا صحیح نبوده و قابلیتهای این دستگاه در کاشت گرافت دارای محدودیت های نیز می باشد.( اینجانب نیز که قبلا حدود ده سال پیش با این دستگاهها کار کرده ام یکی از مشکلات انها را وارد اوردن فشار هوا و ایجاد ضربه به گرافت در هنگام کاشت میدانم که در کنار سایر معایب دستگاه سبب عدم رشد تعدادی از گرافتها میشود(مترجم))
بدون در نظر گرفتن مرحله اماده سازی گرافتها هنرمندی و مهارت تکنیکی پزشک از جمله عوامل بسیار مهمی هستند که در مرحله کاشت گرافتها برای رسیدن به بهترین نتایج نقش اساسی را ایفا میکنند .
پزشک جراح پیوند مو بایستی توانایی و قابلیت ایجاد زیبایی در مرحله ی کاشت گرافتها را داشته باشد.
طراحی خط مو و چگونگی توزیع گرافتها در این ناحیه ، همچنین چگونگی توزیع گرافتها در سایر نواحی پوست سر ، برنامه ریزی برای تقسیم بندی میزان تراکم موها در هر ناحیه از سر و ایجاد برشها با جهت و زاویه مناسب از جمله مهمترین فاکتورهایی هستند که در مرحله کاشت توسط یک جراح پیوند موی ماهر و با تجربه مدیریت میشوند. حتی گرافتهایی با یک تار مو نیز در صورتی که با زاویه غلط کاشته شوند میتوانند سبب ایجاد ظاهری غیر طبیعی گردند.
یکی از موضوعات مهم در مورد دستگاهها و ابزار FUE معرفی و فروش انها توسط شرکتها به پرسنل و تکنسینهایی است که ممکن است قادر به برداشت گرافت باشند. این مساله سبب وضع قوانینی در بسیاری کشورها از جمله ایالات متحده شده است. در اکثر ایالتهای امریکا صریحا انجام این جراحی توسط افراد غیر پزشک، دستیاران غیر پزشک و نیز پرستاران غیر قانونی است. در دیگر کشورها نیز ممکن است قوانین مشابه وجود داشته باشد. به عنوان مثال در بعضی کشورها فقط پزشکان، اجازه برش زدن برای انجام کاشت را دارند و قوانین متفاوتی برای کاشت گرافتها توسط دستیاران وجود دارد. ( متاسفانه در کشور ما نیز یکی از معضلات عمده در این زمینه ، انجام کاشت مو توسط تکنسینها است که اکثرا عوارض جانبی و مشکلات بوجود امده برای بیماران به همین دلیل است. همچنین برخی از پزشکان نیز بدون داشتن دانش، تجربه و مهارت کافی در این زمینه و بدون گذراندن هیچگونه دوره اموزش معتبری با استفاده از همین تکنسینها اقدام به پیوند مو مینمایند. بنابراین به افراد متقاضی کاشت مو اکیدا توصیه میشود قبل از انجام ان در انتخاب پزشک دقت نموده و از قابلیتهای وی در زمینه های یاد شده اطمینان حاصل نمایند. (مترجم)
با ترکیب هر دو روش کاشت مو(FUT+FIT) ، تار موی بیشتری کاشته می شود بدون این که پشت سر آسیب ببیند و رد عمل زشتی باقی بماند. در روش ترکیبی معمولا روز اول FUT و روز دوم FIT انجام می شود وکاشت مو در هر روز یک منطقه از طاسی پر می شود. به این ترتیب حداکثر موها در حداقل زمان کاشته می شود. حسن اصلی روش ترکیبی آن است که از بانک موی سر به نحو احسن استفاده می شود. روش ترکیبی را که در چند سال اخیر در دنیا رواج یافته است روش طلایی می نامند.
تجربه دکتر مکرمی نشان می دهد که در روش ترکیبی 2500-3200 گرفت (7000-9000 تار مو) از پشت سر برداشته و کاشته می شود . البته برداشت 3000 تا 3500 گرافت در بعضی از افراد و برداشت 3500 تا 4000 گرفت تنها در افراد خاص که بانک موی عالی در پشت سر دارند انجام پذیر است.علت تفاوت تعداد گرفت ها در افراد مختلف میزان انعطاف پذیری پوست ناحیه اهدا کننده در پشت سر و تراکم موهای آن منطقه است.توجه فرمایید در مواردی که کیفیت و کمیت موهای بانک موی پشت سر خوب باشد می توان 9 ماه بعد با تکرار عمل تعداد گرافت ها را به 4-5 هزار (10000-12000 تار مو ) افزایش داد.
مهارتهای تکنیکی
مهارت های خاص و متفاوتی برای برداشت گرافتها به روش FUE نسبت به FUT مورد نیاز است. پزشک جراح پیوند مو بایستی توانایی انتخاب پانچ مناسب ، پیدا کردن عمق صحیح و نیز تنظیم پانچ بر اساس تغییرات جهت مو را داشته باشد. یکی از مهمترین نگرانیها در FUE میزان قطع شدگی گرافتهاست به این معنا که اگر موها در یک واحد فولیکولی ( فولیکولار یونیت) قطع گردند احتمال رشد انها بسیار کمتر میگردد. بطور کلی گزارشات پزشکانی که FUE (FIT ) انجام میدهند نشان دهنده ان است که میزان قطع شدگی و اسیب در این روش بیشتر از روش برداشت نواری ( FUT) است.
همانطور که در بالا اشاره شدکاشت مو جراح پیوند مو بایستی توانایی تنظیم جهت پانچ با تغییرات جهت مو را داشته باشد. انجام پیوند مو به روش FUE برای بیمارانی با موهای فر و مجعد بسیار مشکل است در حالی که روش نواری ( FUT ) برای تمامی بیماران با هر نوع جنس مو مناسب میباشد.
FUE میتواند هم برای بیمار و هم برای پزشک یک پروسه خسته کننده و ملال اور باشد. همین مساله سبب محدود شدن تعداد گرافتها در یک جلسه میگردد.
کلینیک زیبایی و کاشت موی ایران مهر
تلفن: 35545897–041
موبایل: 09145000556
موبایل:0914500557
شماره مستقیم دکتر: 09120256010
کاشت مو , کاشت موی طبیعی , کاشت موی ارزان , کاشت موی ترکیبی, کاشت موی طبیعی به روش fit , کاشت موی طبیعی به روش fut , کاشت مو و پیوند مو , مرکز کاشت مو , پیوند مو , کاشت موی طبیعی به روش جراحی , کاشت موی تبریز , کاشت موی طبیعی ارزان در تبریز , کاشت مو fit , کاشت مو fut , کاشت مو bht , کلینیک کاشت مو , کاشت موی طبیعی سر و پیوند مو , کاشت مو و پیوند موی طبیعی , مرکز کاشت موی طبیعی , مرکز کاشت مو در تبریز , مرکز کاشت مو طبیعی در تبریز